39 concellos están en disposición de sumarse ao servizo provincial, ao que tamén estudan unirse outros 3, que a día de hoxe teñen concesión
· Os 39 concellos estudados xera 91.091 toneladas de residuos ao ano, o que supón que cada veciño xera 353,93 quilos de lixo anuais e case un quilo diario
· Contan cun total de 114 persoas traballando na recollida de lixo, dos cales 13 son funcionarios, 85 persoal laboral e os 16 restantes de programas de cooperación
· Hai 60 camións, pero o 40% teñen máis de 15 anos de antigüidade
· Hai 1 contedor para mesturados por cada 15 habitantes, un de envases por cada 62 habitantes, 1 de papel/cartón por cada 206 habitantes un de vidro por cada 274 habitantes
· O servizo provincial de recollida de animais suporá aforros de ata o 75% no recibo que están pagando actualmente algúns concellos
Trinta e nove concellos da provincia de Pontevedra están en disposición de unirse nestes momentos ao servizo provincial de recollida de lixo, que primará a aqueles municipios que fagan unha mellor xestión dos residuos, tanto pola redución na produción de residuo mesturado como na separación en orixe de envases, papel/cartón e vidro.
Así se acordou esta mañá na xuntanza da Comisión de Alcaldes encargada de facer o seguimento da súa implantación, na que a Deputación puxo sobre a mesa os estudos e análises previos imprescindibles para activar o antedito servizo provincial de recollida de lixo e tamén o de retirada de animais domésticos abandonados, que se prevé que estean en funcionamento o 1 de xaneiro de 2013.
No transcurso da xuntanza, o presidente da Deputación presentou un mapa da situación da recollida de lixo nos concellos que teñen xestión directa ou contrato prorrogado e que polo tanto poderían acollerse a este servizo e, en base a iso, a proposta de Ordenanza provincial que regulará as taxas e a prestación deste servizo, así como o convenio marco de adhesión ao Servizo provincial de recollida de animais abandonados.
Nestes momentos son 39 os concellos que estarían en condicións de adherirse ao servizo provincial, 36 dos cales teñen xestión directa e os outros 3 están nunha situación transitoria cun contrato prorrogado (Gondomar, Mos e A Illa de Arousa). Así mesmo, Rafael Louzán destacou que hai outros tres concellos que, malia ter unha concesión do servizo, están dispostos e interesados en sumarse a este servizo porque existe acordo entre concellos e empresas para rescindir o contrato por desacordos na prestación do servizo.
Tendo en conta os 39 concellos sobre os que se fixo o estudo, a poboación atendida polo servizo provincial sería de 257.368 persoas, cifra que superaría aos 300.000 habitantes se suman os 4 concellos interesados e que na actualidade teñen concesión.
Xeración de residuos
Segundo o estudo presentado esta mañá, os 39 concellos analizados xeran 91.091 toneladas de residuos ao ano, o que supón que cada veciño xera 353,93 quilos de lixo ao ano: case un quilo diario.
De todos eses residuos, só se separan o 10,16%, polo que un dos obxectivos que o servizo provincial se marca como fundamental é o de avanzar na separación de residuos e na redución dos mesturados, xa que iso redundaría tanto nunha mellora ambiental como nun notable beneficio económico, ao reducirse notablemente a cantidade a pagar a Sogama e os ingresos que se reciben pola venda dos envases.
Malia todo, dos 39 concellos analizados só 4 superan a media galega en xeración de residuos, que está en 1,18 quilos/día.
Entre eses catro que a superan está o caso excepcional de A Lama –que ten o cárcere, con moitos internos que xeran residuos pero que non contan como habitantes- e Mondariz-Balneario, que conta cunha poboación moi pequena, de apenas 800 habitantes, e unha elevadísima poboación flotante debido ao turismo. Os outros dous son Baiona e O Grove, onde o turismo tamén ten un elevado peso e incide nun maior índice de produción de residuos por habitante.
Coeficiente ambiental e cobro semestral
Neste sentido, o borrador de ordenanza presentado hoxe na Comisión de Alcaldes incluía a posibilidade de que as taxas do novo servizo teñen en conta o esforzo dos concellos na redución e a reciclaxe, algo que contou co apoio dos membros da comisión.
Establecerase unha taxa formada por unha cota fixa por vivenda e ano máis unha cota variable dependente da produción de lixo en cada concello.
Nesta liña, Rafael Louzán incidiu na idea exposta tamén por varios dos alcaldes participantes na xuntanza ao destacar “que o máis xusto e o máis acorde cos tempos actuais é primar a aqueles municipios onde existe un maior compromiso coa redución do lixo”.
Así mesmo, e para acabar coa discrecionalidade nos períodos de cobranza, establecerase un pago semestral, co que se amosaron de acordo todos os integrantes da comisión por considerar que, por un lado, facilita o pagamento ao cidadán ao ser fraccionado e, polo outro, facilita a xestión por parte do ORAL.
Nestes momentos, o 59% dos concellos analizados cobra o recibo do lixo de forma anual, o 19% faino de forma semestral, un 16% cada tres meses e un 3% de forma bimestral ou cuadrimestral.
Medios materiais e humanos
A Comisión de Alcaldes puido analizar tamén a situación actual dos medios humanos e materiais dos que dispoñen os concellos analizados.
Hai un total de 23.512 contedores repartidos polos 39 concellos, dos cales: 17.198 son para residuos mesturado; 4.124 para envases; 1.249 para papel e os 944 para vidro.
Isto supón que habería 1 contedor para mesturados por cada 15 habitantes, un de envases por cada 62 habitantes, 1 de papel/cartón por cada 206 habitantes e os menos numerosos, os de vidro, habería un por cada 274 habitantes.
É un número axeitado de contedores, se se ten en conta que a media de España é de un contedor de mesturados por cada 100 persoas (moi lonxe dos 15 dos concellos analizados) e un contedor de envases, papel e vidro para máis de 300 habitantes.
No entanto, esta diferenza responde en boa medida ás características propias da provincia, como é a dispersión, polo que Rafael Louzán incidiu en que, se ben o número de contedores de bolsa negra é axeitado e tamén o de envases, probablemente sexa necesario ampliar o número de contedores de papel e vidro para facilitarlle aos cidadáns a labor de separación, que ten que ser un eixe fundamental do novo servizo provincial, porque, segundo dixo Louzán “canto máis separemos máis aforraremos”.
En canto aos camións e persoal, os 39 concellos analizados contan cun total de 114 traballadores, dos cales 13 son funcionarios, 85 persoal laboral e os restantes de programas de cooperación.
En canto aos camións, hai en funcionamento 60 camións, pero deles o 40% deles ten máis de 15 anos e xa non están nun estado óptimo para prestar o servizo.
O servizo provincial valeríase, segundo indicou o presidente provincial, dos camións 36 camións que teñen menos de 15 anos para a prestación do servizo e en canto ao persoal, estase estudando concello a concello o seu futuro, xa que son moitos os municipios que xa amosaron o seu desexo de destinalos a outras tarefas de interese municipal para as que precisan persoal.
Recollida
Outro dos aspectos analizados e sobre os que se vai actuar no novo servizo de recollida a nivel provincial é o da frecuencia, onde existe unha notable diferenza, con concellos que recollen todos ou case todos os días da semana (como O Grove, A Illa de Arousa … ) ata outros que só o fan unha vez á semana, como Covelo.
Agora o obxectivo é racionalizar as rutas e reorganizalas, de forma que se aforren custes e se mellore a calidade do servizo.
Os ingresos non cobren os gastos
Un dato que tamén se puxo sobre a mesa é que os ingresos do servizo por taxas e por separación de residuos no conxunto dos 39 concellos non dá para cubrir nin sequera o custe de Sogama e do persoal do servizo de recollida, polo que un dos obxectivos do servizo provincial é reducir custes para conseguir convertelo nun servizo sostible.
Nesta liña, Louzán incidiu en que se van conseguir notables aforros grazas á optimización dos recursos (redución do número de camións e, en consecuencia dos gastos de mantemento, combustible…), coa optimización das rutas, co incremento do número de vivendas dadas de alta neste servizo, e tamén co esforzo que se vai facer para incrementar a separación e a recollida selectiva.
O obxectivo da Deputación é duplicar a actual taxa de separación ata chegar ao 20%, valéndose para iso de campañas de sensibilización, da extensión da recollida selectiva a áreas rurais onde non está implantada e dunha mellor distribución de contedores.
En definitiva, búscase poñer en marcha un sistema que aforro custes, ao ir a unha prestación conxunta que permite maior aproveitamento dos recursos e unha mellor e máis eficaz planificación; garanta a equidade e a calidade na prestación do servizo, acabando coa discrecionalidade actual tanto na periodicidade do cobro, como nas taxas ou nos días que se presta servizo; e facilite aos concellos o cumprimento da nova Lei de Residuos.
Aforro de ata o 75% na recollida de animais
Na mesma liña de aforrar custes grazas á prestación conxunta enmárcase a posta en marcha do servizo provincial de recollida de animais domésticos abandonados, que permitirá acadar aforros de ata o 75% con respecto ao que agora pagan os concellos.
Os concellos que están prestando actualmente este servizo están pagando por el un prezo moi elevado, que oscila entre os 0,55 euros por habitante que paga A Estrada ata os 1,14 euros por habitante de Tomiño, mentres que o servizo provincial terá un custe de 0,50 euros por habitante, dos cales os concellos só terán que aboar 0,30 euros, e os restantes os achegará a Deputación.
O servizo provincial encargarase da retirada de animais domésticos mortos nas estradas, da recollida de animais abandonados e do seu coidado e xestión nas instalacións da canceira da Armenteira.
Incluiría servizos veterinarios; alimentación, desparasitación e outros tratamentos que poidan precisar os animais; vehículos para a recollida e traslado; xestión dos animais mortos e, evidentemente, os gastos de persoal, seguros, reparacións etc…
O orzamento do servizo para 400.000 persoas calcúlase en 200.000 euros.
No hay comentarios:
Publicar un comentario